Het kan een valkuil zijn om te denken dat ‘lezen’ minder waard zou zijn dan ‘bespreken’ (vgl. § 1.2.1.). Of dat het eerste niveau van interactie (eenrichtingsverkeer, zie § 1.2.2.) minder waard is dan het vierde niveau van interactie (leerlingen bevragen elkaar). Ook is de ene leerstijl in principe niet beter dan de andere (zie § 1.2.4.). Het is de kunst om op het juiste moment de juiste vorm te kiezen. De professionele leerkracht switcht bovendien voortdurend van het een naar het ander. Hij varieert voortdurend zijn werkvormen om daardoor zoveel mogelijk tegemoet te komen aan de eigenheid van de vele individuen die aan hem zijn toevertrouwd.
